4 GRUDNIA. PIERWSZY ŚNIEG 

słowa bez oparcia

ruchome piaski słów

tak trudno jest żyć z pamięcią

i to właśnie co takie

ciepłe zawinięte w kłębek

niepochwytne

animula...

jałowe chwile

jak matowe szyby

zacierają żywe obrazy

myśli

kto po mnie zaśpiewa

różę położy na moim wczoraj

kto zaśpiewa w tym waszym po-jutrze

beze mnie

ukryty za bezpiecznymi znakami

wątpienia i możliwości

kto zaśpiewa wówczas gdy pomiędzy

zdarzy się i już upłynęło

w zdaniach zapanuje tryb bezwarunkowy

jak ten pierwszy śnieg

który zwykle nie zakrywa niczego.